Basilicata is de ideale vakantiebestemming voor de echte natuurliefhebber. Daar hier relatief weinig mensen wonen (na Valle d’Aosta is Basilicata de dunst bevolkte regio van Italië), is deze regio rijk aan ongerepte natuur en landschappen die veelal nog vrijwel onaangetast zijn door de mens. Bossen, bergen, heuvels, meren en rivieren bieden de toerist de mogelijkheid om allerlei activiteiten te ondernemen. JE kunt hier onder andere heerlijke wandelingen maken, fietsen, raften, kajakken en bergbeklimmen. Veel nationale en regionale natuurparken en natuurreservaten kenmerken deze regio. In deze blog deel ik mijn favoriete natuurparken met je. Ik vertel je precies wat je kunt verwachten van een bezoek aan deze natuurgebieden met geweldige bomen, landschappen, dieren en uitzichtpunten. Lees ook direct verder over de mooiste nationale parken in Europa en Italië’s mooiste snorkelplekken in Calabrië.
- NATIONAAL PARK VAN POLLINO
- NATIONAAL PARK VAN DE APPENNINO LUCANO EN VAL D’AGRI LAGRONESE
- REGIONAAL PARK VAN GALLIPOLI COGNATO EN DE PICCOLE DOLOMITI LUCANE
- REGIONAAL PARK VAN DE CHIESE RUPESTRI EN DE MURGIA MATERANA
- NATUURRESERVAAT MEER PANTANO DI PIGNOLA
- NATUURRESERVAAT BOS PANTANO DI POLICORO
- NATUURRESERVAAT MEER LAUDEMIO
- NATUURRESERVAAT MEER VAN MONTICCHIO
- NATUURRESERVAAT ABETINA DI LAURENZIANA
- NATUURRESERVAAT SAN GIULIANO
NATIONAAL PARK VAN POLLINO
Het nationale park van Pollino strekt zich uit tussen de regio’s Basilicata en Calabrië. Met 192.000 hectare is dit het grootste natuurpark van Italië. De natuur hier is nog wild en ongerept, bergen, bossen, rivieren gaan gepaard met unieke fauna en flora. In het park bevinden zich ook verschillende kleine historische dorpen, zoals Rotonda en San Severino Lucano en oude Arbëreshë dorpen, zoals San Costantino Albanese en San Paolo Albanese, waarvan de bewoners oorspronkelijk uit Albanië afkomstig zijn. De natuurgebieden en dorpen in het park zijn door een tekort aan wegen jarenlang geïsoleerd geweest met als gevolg dat tot op de dag van vandaag al hun authenticiteit bewaard is gebleven. Een perfecte bestemming dus voor wie op zoek is naar een stukje authentiek Italië. Symbool van het park is de ‘Pino Loricato’ een unieke bergpijnboom die alleen op de bergtoppen van dit park groeit. Door de barre weersomstandigheden en de bijna onmogelijke ligging heeft deze bergpijnboom in de loop der jaren een zeldzame en buitengewone vorm gekregen, wat een hele bijzondere uitstraling aan dit park geeft. De hoogste bergen hier zijn de berg Serra Dolcedorme met haar 2267 meter hoogte en de berg Pollino, 2248 meter hoog. Het park kenmerkt zich verder door een immense ‘zee’ van groene beukenbossen en eikenbomen waarvan er enkele tegen de duizend jaar oud zijn. Orchideeënweiden en velden met verschillende aromatische planten bepalen het karakter van het nationale park. Hier, in dit schitterend natuurlijk habitat, leven onder andere wilde paarden, arenden, gieren, otters, wolven, wilde zwijnen en uilen.
In Santa Maria a Rotonda bevindt zich het bezoekerscentrum van het Pollino park, hier kan de bezoeker alle gewenste informatie krijgen over wat er te doen en te zien is. Het park kan op verschillende manieren bezocht worden, met de auto, te voet, op eigen gelegenheid of met een officiële gids. Verder zijn hier talloze buitenlucht activiteiten mogelijk zoals fietsen (ook mountainbike), paardrijden, raften, kanoën en in de winter langlaufen. Er is een ruim aanbod aan wandelroutes en men kan verschillende excursies ondernemen. Het is ook mogelijk om hier te overnachten, in het park bevinden zich verschillende hotels, bed & breakfast en agriturismi.
NATIONAAL PARK VAN DE APPENNINO LUCANO EN VAL D’AGRI LAGRONESE
Dit beschermd natuurgebied (ruim 67.000 hectare) is in 2006 tot officieel nationaal park uitgeroepen en verbindt twee andere belangrijke natuurgebieden: het nationale park van Pollino (dat zich tussen de regio’s Calabrië en Basilicata bevindt) en het nationale park van Cilento (dat zich tussen Basilicata en Campanië bevindt). Wie een bezoek aan dit park brengt zal hier een pure en authentieke levensstijl vinden, die begint en eindigt met natuur. Het park bestaat voor het grootste deel uit bossen. Eiken en beuken zijn maar een paar van de vele boomsoorten die zich hier bevinden en leefruimte bieden aan wolven, wilde zwijnen en otters. Talrijke kleine dorpjes zal men in dit gebied tegenkomen, ieder met een eigen karakter, een wirwar aan kleine straatjes, grote en kleine kerken en geuren en kleuren van het boerenleven waarvan het ritme door de seizoenen en de tradities bepaald wordt. Het park staat daarom ook bekend om zijn typische lokale gastronomische producten zoals de bonen uit Sarconi, de frisse ‘casieddu’ kaas, de ham uit Marsico Vetere en de overheerlijke extra vergine olijfolie uit Montemurro.
REGIONAAL PARK VAN GALLIPOLI COGNATO EN DE PICCOLE DOLOMITI LUCANE
Het Regionaal Park Van Gallipoli Cognato en de Piccole Dolomiti Lucane is in 1997 gesticht en heeft een oppervlakte van ruim 27.000 hectare. Het park kent een zeer centrale ligging en omvat vijf kleine gemeentes: Accettura, Calciano en Oliveto Lucano aan de westkant en Castelmezzano en Pietrapertosa aan de oostkant van de regio. Dit natuurgebied biedt leefruimte aan wilde zwijnen, wolven, vossen, dassen en wilde katten, bovendien is hier veel te zien en te beleven. Zo kun je het woud van Gallipoli Cognato bezoeken, dat zich over ruim 4.200 hectare uitstrekt, rijk aan kastanjebomen, iepen en linden en het bos van Montepiano, met zijn majestueuze exemplaren van moseiken. Verder de Lucanische Dolomieten, vijftien miljoen jaren oude bergen, zo genoemd vanwege de geologische gelijkenissen met de bekendere Dolomieten van Noord-Italië en de resten van een antieke Lucanische stad op de top van de berg Croccia, die uit de vierde eeuw voor Christus dateert. Tenslotte de dorpen Castelmezzano en Pietrapertosa, prachtig gelegen tussen de grillige rotsformaties van de Lucanische Dolomieten. Het uitzicht vanuit deze dorpen is onbeschrijflijk!
Er zijn een groot aantal wandelroutes aanwezig, zowel voor de ervaren als voor de beginnende wandelaar. Vanwege het zachte klimaat van deze gebieden zijn de herfst en het voorjaar perfecte seizoenen om het park te verkennen. Daarnaast vormen de meest hooggelegen gedeeltes van het park een ideaal toevluchtsoord om in de zomer even aan de warmte te ontsnappen. Je kunt het park op verschillende manieren bezoeken, te voet, te paard of met een mountainbike. De gemeentes die zich in het park bevinden bieden een aantal goede en comfortabele accommodaties die, samen met de vriendelijke en gastvrije inwoners, garant staan voor een onvergetelijke ervaring midden in de ongerepte natuur.
REGIONAAL PARK VAN DE CHIESE RUPESTRI EN DE MURGIA MATERANA
Het Regionale Park Van De Chiese Rupestri en de Murgia Materana bevindt zich aan de oostkant van Basilicata, bij de stad Matera en aan de grens met de regio Apulië. Dit unieke park wordt gekenmerkt door zachte kalksteenrotsen en diepe geulen: kloven, grotten en groeven die eeuwenlang door de mens bewoond zijn geweest om te overleven. De grootste en diepste kalksteengroeve is de ‘Gravina van Matera’, een indrukwekkende twintig kilometerslange ‘canyon’, waar de gelijknamige rivier ‘Gravina’ stroomt. Aan de noordoostelijke kant van de groeve bevindt zich Matera, met haar wereldbekende “Sassi” (grotwoningen), terwijl de overzijde gekenmerkt wordt door een kalkstenen landschap met typische Mediterrane flora. Een buitengewone plek, die in eerste instantie een verlaten indruk geeft, maar wie verder kijkt vindt hier prachtige natuur en bewijzen van een rijk historisch verleden. Aan deze zijde bevinden zich namelijk 150 verscholen grotkerken (Chiese Rupestri), die het park een uniek en spectaculair karakter geven. Archeologen hebben bewijzen gevonden dat dit gebied al in de Middeleeuwen door de mens was ontdekt. De aanwezigheid van kleine kloostergemeenschappen, zowel byzantijns als benedictijns, is hier nog goed te zien. Er zijn talloze gebedsplaatsen in de rotsen te vinden verrijkt met magnifieke fresco’s en waardevolle incisies. De meest spectaculaire is de crypte van de Madonna della Croce, ook bekend als de grot van de honderd heiligen, met een fresco uit de negende eeuw die de erfzonde uitbeeldt.
Aangeraden wordt om het park met een officiële gids te bezoeken, maar het is zeker ook mogelijk om op eigen gelegenheid het park te bezichtigen. In het park bevinden zich verschillende wandelroutes die te voet of te fiets te betreden zijn. Birdwatchers komen hier ook zeker aan hun trekken. Hier leven kleine torenvalken, slangenarenden, rode wouwen, lannervalken en aasgieren. Elke eerste week van september wordt in deze unieke setting het Jazz Festival ‘Gezziamoci’ georganiseerd met veel bekende jazz artiesten.
NATUURRESERVAAT MEER PANTANO DI PIGNOLA
Het meer Pantano di Pignola is een WWF oase en wordt beschermd door het Wereld Natuurfonds. Het bevindt zich in het noorden van Basilicata, boven de hoofdstad Potenza. Dit gebied kenmerkt zich door een typische moeras- en oevervegetatie. Bamboe, riet, rotan, wilgen en populieren zijn hier overal te vinden, maar wat dit meer zo bijzonder maakt is de grote aanwezigheid van vogelfauna. Het is een ideale plek voor de echte ‘birdwatcher’, de dodaar is dan ook het symbool van de oase en is hier vaak te vinden. Verder komen hier tafeleenden, wilde eenden, bruine kiekendieven, blauwe reigers, futen en rode wouwen voor. Het park kan met een ervaren gids bezocht worden en rondom het meer zijn er verschillende excursies mogelijk zowel te voet als te paard of op de fiets. Er zijn genoeg restaurants en agriturismi aanwezig, maar ook in de buitenlucht, midden in de natuur, kan er van een maaltijd genoten worden.
NATUURRESERVAAT BOS PANTANO DI POLICORO
Het natuurreservaat Bos Pantano di Policoro, heeft een oppervlakte van 550 hectare, het ligt aan de Ionische kust en is een van de weinige bossen in Italië die op zeeniveau ligt. Wie van natuur houdt moet absoluut een bezoek aan dit reservaat brengen. Bergflora en Mediterrane flora gaan hier hand in hand: zomereiken, moseiken, zwarte elzen staan naast laurierbomen en mastiekbomen. In het bos zijn ook schildpadden, otters en kleine bosduiven te vinden.
NATUURRESERVAAT MEER LAUDEMIO
Het natuurreservaat meer Laudemio bevindt zich tussen de gemeentes Lagonegro en Lauria, in het noordwesten van Basilicata. Het meer, dat zich op 1525 meter hoogte aan de voet van de Sirino berg bevindt, is het zuidelijkste gletsjermeer van Europa en wordt omringd door verschillende beukenbossen.
NATUURRESERVAAT MEER VAN MONTICCHIO
Het natuurreservaat “meer van Monticchio”, strekt zich over ongeveer 187 hectare uit en bevindt zich in de krater van een uitgedoofde vulkaan, de Vulture (1.236 meter). Het reservaat hoort bij de gemeente Atella, in het noorden van Basilicata en bestaat uit twee meren, Lago Grande (groot meer) met 0.4 vierkante kilometers en Lago Piccolo (klein meer) met 0.1 vierkante kilometers. De vele beukenbossen en de schitteringen van de meren maken dit een spectaculair landschap. Wat dit gebied extra glans geeft is de Abdij van San Michele Arcangelo, die plotseling tussen de bossen verschijnt en waarvan de weerspiegeling in het Lago Piccolo te bewonderen is. Kortom, dit is een prachtig gebied om heerlijk te wandelen en van de natuur te genieten zowel in de zomer, wanneer ook waterfietsen te huur zijn, als in de winter.
NATUURRESERVAAT ABETINA DI LAURENZIANA
Het natuurreservaat Abetina di Laurenziana, heeft een oppervlakte van ongeveer 300 hectare en hoort bij de gemeente Laurenzana, vlak onder de hoofdstad Potenza. Dit natuurreservaat beschermt het belangrijkste zilversparbos van de zuidelijke Apennijnen, met zilversparren met een omtrek tot zelfs vier meter. Daarnaast herbergt het gebied beuken, moseiken, esdoornen en hulsten. De fauna heeft hier een heerlijke leefruimte, er wonen wolven, wilde katten en steenmarters. En voor de vogelliefhebber zijn hier de zwarte specht, rode wouw, zwarte wouw en buizerds te vinden. Vanuit de Chiesa dell´Assunta, in het historisch centrum van Laurenzana, kan men rondom van een spectaculair 360 graden uitzicht genieten!
NATUURRESERVAAT SAN GIULIANO
Het natuurreservaat San Giuliano bevindt zich aan de oostkant van Basilicata en hoort bij de gemeentes Matera, Miglionico en Grottole. Dit gebied is, zoals het meer Pantano di Pignola, een WWF oase en wordt beschermd door het Wereld Natuurfonds. Het wordt gekenmerkt door een meer van ongeveer acht vierkante kilometer met een watercapaciteit van honderd miljoen kubieke meters. Hier bevinden zich wilgen en populieren, maar ook cipressen, dennenbomen en eucalyptusbomen. Verder leven hier vossen, wildzwijnen, otters, dassen en stekelvarkens en voor de ´birdwatcher´, purperreigers, grote zilverreigers, aalscholvers, talingen en visarenden.
