De Galapagos eilanden zijn een wereldberoemd natuurgebied in de stille oceaan voor de kust van Ecuador. Deze eilanden groep bestaat uit zeer diverse eilanden met een unieke natuur zoals je nergens anders in de wereld aantreft. Een rondreis langs een aantal van de verschillende eilanden is voor iedere natuurliefhebber zeer de moeite waard. Charles Darwin was degene die de eilanden beroemd heeft gemaakt. In zijn boek over de evolutietheorie: The Origin of Species waarin hij zijn ontdekkingen, gedaan op de Galapagos eilanden, beschrijft Darwin de verschillende dieren dieren die hij hier heeft gezien. Zo vind je hier de Galapagosreuzenschildpad, de enige zwemmende leguaan in de wereld, de zeeleguaan, veel tropische pinguïns en natuurlijk de Galapagos zeeleeuw. In dit artikel bespreek ik de 17 mooiste eilanden en hotspots voor een onvergetelijke rondreis.
Landkaart Galapagoseilanden
Hieronder vind je een kaart met daarin de verschillende eilanden visueel weergegeven. Je kunt klikken op een van de markers en direct meer informatie bekijken over het desbetreffende eiland.
Baltra
Baltra, bekend als South Seymour, speelde een cruciale rol tijdens de Tweede Wereldoorlog toen de Verenigde Staten er een luchtbasis vestigde vanwege de strategische locatie en vlakke topografie. Deze basis, opgericht in 1942, groeide snel uit met meer dan 200 gebouwen, waaronder een filmzaal en een bowlingbaan. Na de oorlog werd deze basis overgedragen aan Ecuador, die het transformeerde tot een commerciële luchthaven in 1963. Tegenwoordig dient Baltra nog steeds als militaire basis en is het een belangrijk brandstofdepot. De luchthaven van Baltra, gemoderniseerd in 2008, is de drukste van de Galapagos en verbindt de archipel met het vasteland. Hoewel er op Baltra zelf geen bezoekerslocaties zijn, vormt het eiland een transitpunt naar nabijgelegen eilanden zoals North Seymour en Mosquera. De herintroductie van landleguanen sinds 1991, na hun uitsterving in 1954 door menselijke impact en ingevoerde soorten, markeert een succesvolle conservatie-inspanning, met een gezonde populatie die nu floreert op het eiland.
Bartolome
Bartolomé, vernoemd naar Sir Bartholomew James Sulivan van de HMS Beagle en vriend van Charles Darwin, is een van de meest bezochte en gefotografeerde eilanden van de Galapagos. Kenmerkend voor Bartolomé is de Pinnacle Rock, een vulkanische formatie ontstaan uit onderzees magma dat door zeewater werd gekoeld en explodeerde. Het eiland biedt twee belangrijke bezoekerslocaties: een klim naar een adembenemend uitkijkpunt en een strand waar gesnorkeld kan worden tussen kleurrijke vissen, zeeleeuwen, en Galapagos-pinguïns. De pinguïns, de op een na kleinste pinguïnsoort ter wereld, hebben het zwaar te verduren gehad, met een drastische afname van hun populatie tijdens El Niño in 1982. Recentelijk vormde de ontdekking van een malariaparasiet in 2008 een nieuwe bedreiging. Deze locatie biedt ook een uniek zicht op lavaformaties en aanpassingen van plantensoorten zoals de Tequila-plant, die zich heeft aangepast om vochtverlies te minimaliseren.
Daphnes
De Daphne-eilanden, bestaande uit Daphne Major en Daphne Minor, liggen net ten noorden van Santa Cruz en zijn bekend om hun kenmerkende tufkegelvormen zonder bomen. Toegang tot Daphne Major is streng gereguleerd door het Galápagos Nationaal Park en vereist een speciale vergunning vanwege de kwetsbaarheid van het eiland en zijn rol als natuurlijk laboratorium voor evolutionair onderzoek. Het eiland werd wereldberoemd door de 40-jarige studie van Peter en Rosemary Grant naar de evolutie van Darwinvinken, wat aantoonde dat evolutie op korte termijn zichtbaar is. Deze locatie is cruciaal voor onderzoekers maar ook zeer kwetsbaar voor invasieve soorten van naburige eilanden door windverspreiding. Duiklocaties rond beide Daphne-eilanden bieden zicht op zeeleeuwen, zeeschildpadden, adelaarsroggen, verschillende haaisoorten en een rijk benthisch ecosysteem aan de onderwatermuren van Daphne Minor, waar zeepaardjes en zwart koraal te vinden zijn.
Darwin
Darwin Island, ook bekend als Culpepper Island, vernoemd naar de beroemde natuuronderzoeker Charles Darwin, is het noordelijkste eiland van de Galapagos, gelegen op de Wolf-Darwin vulkanische rug. Dit eiland, bekend als een van de Zeven Onderwaterwonderen van de Wereld, trekt vooral duikliefhebbers aan vanwege zijn rijke onderwaterleven, waaronder grote scholen hamerhaaien en indrukwekkende walvishaaien. Een van de meest iconische kenmerken van het eiland is de Darwin Arch, een natuurlijke boog die een thuis biedt aan vele endemische vogelsoorten, waaronder de roetstern, die hier exclusief broedt. Ondanks dat het eiland zelf geen toeristische bezoekerslocaties op het land heeft en slechts 2,33 km² meet, speelt het een cruciale rol in de biodiversiteit van de archipel. De isolatie draagt echter ook bij aan de kwetsbaarheid voor ongereguleerde visserij en duiktoerisme, wat het beheer door de Galapagos National Park, die sinds 2008 een permanente basis heeft op het nabijgelegen Wolf Island, compliceert.
Española
Española, de zuidelijkste en een van de oudste eilanden van de Galapagos, herbergt unieke diersoorten en is een populaire toeristische bestemming vanwege zijn spectaculaire biodiversiteit. Dit eiland, dat vooral bekend staat als broedplaats voor de gehele wereldpopulatie van de ernstig bedreigde Galapagos-albatros, biedt van april tot december een bijzondere kijk op hun uitgebreide baltsrituelen. Naast deze albatrossen is Española de enige plek waar de specifieke Española-spotlijster, lava hagedis en de reuzenschildpad te vinden zijn, waarvan de laatste een succesvol herstelverhaal kent; van slechts 14 schildpadden in de jaren ’60 tot bijna 2000 nu, dankzij intensieve fok- en herintroductieprogramma’s. Bezoekers kunnen via Punta Suarez een trail volgen die langs zeeleeuwen, felgekleurde marine-iguana’s en indrukwekkende vogelnesten leidt, om uiteindelijk bij een natuurlijke blaasgat uit te komen waar water spectaculair omhoog spuit. Onder water biedt de omgeving van Gardner Island en Tortuga Rock snorkelaars de kans om te zwemmen met kleurrijke vissen, mantaroggen en speelse zeeleeuwen.
Fernandina
Fernandina, de westelijkste en een van de jongste eilanden van de Galapagos, staat bekend om zijn actieve vulkanisme en ongerepte natuur. Met een geschiedenis die teruggaat tot 1684, toen het voor het eerst werd gekarteerd door Ambrose Cowley, heeft het eiland regelmatig vulkanische uitbarstingen meegemaakt, waarvan de meest recente in 2009. De vulkaan La Cumbre, kenmerkend voor zijn brede caldera, is een trekpleister voor bezoekers die getuige kunnen zijn van de rijke biologische diversiteit. De omgeving van Fernandina, verrijkt door de koude Cromwellstroom, biedt een ideale habitat voor vluchteloze aalscholvers en Galapagos-pinguïns. Ondanks dat het eiland vrijwel onbewoond is en strikt wordt beschermd, vormt het een belangrijke locatie voor de grote populatie landleguanen die zowel in als rond de caldera nestelen. Het enige toegankelijke bezoekerspunt, Punta Espinosa, biedt wandelroutes langs lavavelden, zeeleeuwen, pinguïns en marineleguanen, waarbij de unieke lavacactus, die groeit op jonge lava, een bijzonder natuurwonder is. De grootste bedreigingen zijn de introductie van invasieve soorten en de impact van illegale visserijkampen, wat constante monitoring vereist.
Floreana
Floreana Island, met een rijke en kleurrijke menselijke geschiedenis, onderscheidt zich als een van de meest intrigerende eilanden van de Galapagos. Het was de thuisbasis van de eerste bewoner van de Galapagos, de Ier Patrick Watkins, en zag de oprichting van het eerste ‘postkantoor’ in 1793 door walvisvaarders. Floreana werd de eerste door Ecuador gekoloniseerde eiland in 1832, maar deze kolonisatiepogingen, waaronder een strafkolonie en een visconservenfabriek uit Noorwergen, mislukten door gebrek aan zoetwater. In de jaren ’30 werd het eiland beroemd door mysterieuze verdwijningen en de aankomst van enkele Europese kolonisten die een zelfvoorzienend leven leidden. Tegenwoordig wonen er ongeveer 100 mensen die voornamelijk van landbouw leven. Floreana’s ecologie heeft zwaar geleden onder menselijke invloed en invasieve soorten zoals geiten, die in 2007 zijn uitgeroeid. Er zijn inspanningen voor natuurbehoud gericht op het herstel van inheemse soorten zoals de Floreana spotlijster, nu alleen nog op nabijgelegen eilandjes te vinden. Bezoekers kunnen de natuurlijke en menselijke geschiedenis verkennen via plekken zoals Punta Cormorant met zijn flamingolagune en de historische Post Office Bay, waar men nog steeds ansichtkaarten kan achterlaten in de traditionele ‘postbus’.
Genovesa
Genovesa Island, gevormd uit de eruptie van een schildvulkaan, staat bekend om zijn hoefijzervorm en steile kliffen rondom Darwin Bay, een ondergelopen krater. Deze unieke geografie maakt het eiland tot een paradijs voor zeevogels. Met een oppervlakte van 14 km² en een maximale hoogte van 64 meter, herbergt Genovesa een van de grootste kolonies roodpootgenten in de Galapagos, naast grote aantallen Nazca genten en wigstaartstormvogels. Bijzonder aan de wigstaartstormvogels is dat ze overdag actief zijn om roofdieren te ontwijken. Bezoekers aan Genovesa kunnen de beroemde Prince Philip’s Steps beklimmen, een steile trap die leidt naar een pad door een dichtbevolkte zeevogelkolonie en een dun Palo Santo bos. Aan het einde van het pad biedt een lavavlakte een spectaculair uitzicht. Darwin Bay Beach biedt een route langs een getijdenlagune en rotsachtige heuvels, met zicht op unieke diersoorten zoals de nachtactieve zwaluwstaartmeeuw. In de wateren rondom het eiland kunnen snorkelaars genieten van een rijke zeeleven inclusief hamerhaaien en zeeleeuwen, dankzij de voedselrijke stromingen. Conservation efforts on Genovesa include biological control measures, zoals de introductie van lieveheersbeestjes in 2003 om schadelijke schaalinsecten te bestrijden die inheemse planten bedreigen.
Isabela
Isabela Island, met een oppervlakte van 4670 km² de grootste van de Galapagos-eilanden, heeft een rijke historie die teruggaat tot 1684 toen het door Ambrose Cowley werd vernoemd naar de hertog van Albemarle. Deze seahorse-vormige eiland kent een complexe vulkanische geschiedenis met zes actieve schildvulkanen: Ecuador, Wolf, Darwin, Alcedo, Sierra Negra, en Cerro Azul. Sierra Negra, met een van de grootste caldera’s ter wereld, biedt adembenemende vergezichten en fumarolen bekend als de Zwavelmijn. Isabela’s biodiversiteit is indrukwekkend; de Cromwellstroom zorgt voor rijke voedingsgronden voor walvissen, dolfijnen en een verscheidenheid aan vogels. Het eiland kent unieke fauna, inclusief meer wilde schildpadden dan alle andere eilanden gecombineerd. De hoofdstad Puerto Villamil, bekend om zijn prachtige witte zandstranden en flamingo-lagunes, is een centrum voor toerisme met meerdere hotels en restaurants. Ondanks de toename van de bevolking en toeristische ontwikkelingen, blijven de uitgestrekte lavavelden en hooggelegen droge zones van Isabela relatief ongerept.
Marchena
Marchena Island, met een oppervlakte van 130 km² en een maximale hoogte van 343 meter, is het grootste van de noordelijke eilanden in de Galapagos. Ondanks dat het eiland zelden bezocht wordt, heeft het een fascinerende ecologische en menselijke geschiedenis. In 1991 vond de eerste in honderd jaar gedocumenteerde vulkaanuitbarsting plaats. Een opvallend historisch feit is de vondst in 1934 van de gemummificeerde lichamen van twee mannen verbonden met de mysterieuze verdwijningen op Floreana. Marchena’s unieke fauna omvat de endemische Marchena-lavahagedis en kolonies pelsrobben die de zuidwestelijke grotten bewonen. Het eiland kent significante uitdagingen op het gebied van natuurbescherming, vooral door de introductie van invasieve soorten zoals geiten en de Kleine Vuurmier. Er zijn uitroeiingsprogramma’s geweest voor zowel de geiten als de mieren, met wisselend succes. Voor duikers bieden de maritieme locaties Punta Espejo en Punta Mejía kansen om haaien, zeeleeuwen, dolfijnen, en diverse vissoorten te observeren
North Seymour
North Seymour Island, genoemd naar de Engelse edelman Lord Hugh Seymour, is een vlak plateau gevormd door geologische opheffingen van onderzeese lava. Dit eiland, met een oppervlakte van 1.83 km² en een maximale hoogte van 28 meter, herbergt een van de grootste kolonies landleguanen in de Galapagos, met bijna 2500 exemplaren volgens de telling van 2014 door het Galápagos National Park. Oorspronkelijk waren deze landleguanen afkomstig van Baltra Island, verplaatst in de jaren ’30 om ze te beschermen tegen de invasieve geiten. Naast landleguanen biedt North Seymour ook een thuis aan grote populaties blauwvoetgenten, fregatvogels en zwaluwstaartmeeuwen. Bezoekers kunnen via wandelpaden deze indrukwekkende dieren observeren, inclusief zeeleeuwen en mariene leguanen langs de kust. Ondanks succesvolle ratten-uitroeiingsprojecten, blijft het risico van herintroductie een constante dreiging. Het nabijgelegen Mosquera-eiland, gekenmerkt door zijn zandvlaktes en hoge populatie zeeleeuwen, is ook onderdeel van North Seymour’s marine bezoekerslocaties, waar duikers kunnen genieten van zeeleeuwen, visscholen, haaien, roggen en zeeschildpadden.
Rabida
Rábida Island, ook bekend als Isla Rábida, genoemd naar het klooster in Spanje waar Columbus zijn zoon achterliet, is een klein, droog eiland met een oppervlakte van 4.9 km². Het eiland is opvallend door zijn steile hellingen, vulkanische variëteit en de kenmerkende rode kleur veroorzaakt door het hoge ijzergehalte in de lava. Rábida heeft een rotsachtige kustlijn met uitzondering van een karmozijnrood strand in het noordoosten waar het enige bezoekerscentrum zich bevindt. Hier kunnen bezoekers niet alleen bruine pelikanen en nestelende blauwvoetgenten zien, maar ook flamingo’s in een nabijgelegen zoutwaterlagune. Het eiland kampt met ecologische uitdagingen, voornamelijk door de introductie van Noorse en zwarte ratten die een bedreiging vormen voor de inheemse flora en fauna. In 2011 is er een succesvolle rattenuitroeiingsactie uitgevoerd. Tegenwoordig is Rábida een uitstekende plek voor snorkelen en zwemmen, waarbij bezoekers kunnen genieten van zeeleeuwen, zeeschildpadden en adelaarsroggen rondom het eiland.
San Cristobal
San Cristóbal is het oostelijkste eiland van de Galápagos en heeft een rijke geschiedenis van menselijke bewoning, beginnend met de vroegste nederzettingen vanwege de aanwezigheid van het enige permanente zoetwatermeer, El Junco. Het eiland, met een oppervlakte van 557 km² en een maximale hoogte van 730 meter, is vernoemd naar de beschermheilige van zeelieden, St. Christoffel. Vandaag de dag is Puerto Baquerizo Moreno, gelegen op dit eiland, de hoofdstad van de Galápagos provincie en een belangrijk administratief centrum met ongeveer 5400 inwoners. Het combineert lokale overheids- en onderwijsfaciliteiten, waaronder het Galápagos Academic Institute for the Arts and Sciences, met toerisme en ambachtelijke visserij als belangrijkste economische activiteiten. San Cristóbal kent ook ecologische uitdagingen, zoals de introductie van invasieve soorten zoals de zwarte vlieg en agressieve planten zoals guayaba en braam. Het eiland heeft diverse bezoekerssites, waaronder het Interpretatiecentrum dat de natuurlijke en menselijke geschiedenis van de eilanden uitlegt, en de schilderachtige Punta Pitt, waar bezoekers de unieke gelegenheid hebben om drie soorten fregatvogels te observeren. De combinatie van rijke historie, bloeiend toerisme, en uitdagingen op het gebied van natuurbehoud maken San Cristóbal tot een fascinerend onderdeel van de Galápagos-eilanden.
Santa Cruz
Santa Cruz, met een oppervlakte van 986 km² en een hoogte van 864 meter, is het tweede grootste eiland van de Galapagos en dient als het belangrijkste toeristische centrum van de archipel. Het eiland heeft een lange geschiedenis van menselijke bewoning en landbouw die het landschap blijvend heeft veranderd, vooral door de introductie van invasieve soorten. Santa Cruz herbergt de grootste menselijke populatie in de Galapagos, met ongeveer 12.000 inwoners, voornamelijk in Puerto Ayora, de grootste stad van het eiland aan de zuidkust. Het eiland biedt toegang tot zowel de binnenlanden als hogere elevaties en beschikt over de langste verharde weg van de archipel. Deze weg verbindt de noordkust bij het Itabaca-kanaal met Puerto Ayora en passeert kleinere gemeenschappen zoals Bellavista en Santa Rosa. De lokale economie is sterk afhankelijk van toerisme, en het eiland biedt diverse activiteiten zoals dagtochten naar andere eilanden, kajakken, en bergwandelingen. Belangrijke bezienswaardigheden zijn het Charles Darwin Research Station en de prachtige stranden zoals Tortuga Bay. Santa Cruz staat ook voor uitdagingen zoals afvalbeheer en de bescherming van kwetsbare soorten door de druk van toerisme en groeiende bevolking.
Santa Fe
Santa Fe Island, ook bekend als Barrington Island, is een van de oudste vulkanische eilanden in de Galapagos, met rotsformaties die dateren van 3,9 miljoen jaar geleden. Met een oppervlakte van 24 km² en een maximale hoogte van 259 meter, herbergt het eiland unieke endemische soorten zoals de Santa Fe-landleguaan (Conolophus pallidus) en de Santa Fe-rijstrat (Oryzomys bauri). Historisch gezien was Santa Fe ook de habitat van een unieke reuzenschildpadsoort, die nauw verwant is aan de reuzenschildpad van Española. De voornaamste uitdagingen voor het eiland zijn het voorkomen van de introductie van invasieve soorten zoals ratten en het herstel van de oorspronkelijke reuzenschildpadpopulatie. In 2015 begon een ambitieus project om reuzenschildpadden terug te brengen naar Santa Fe, waarbij jonge schildpadden van Española werden geïntroduceerd om de verdwenen inheemse populatie te vervangen. Bezoekers van Santa Fe kunnen genieten van de unieke flora, waaronder de grootste Opuntia cactussen van de archipel, en fauna tijdens wandelingen of duikexcursies waarbij zeeleeuwen, zeeschildpadden en verschillende rogsoorten te zien zijn.
Santiago
Santiago, oorspronkelijk genoemd naar de Engelse koning James II, is een van de meest ecologisch veelzijdige eilanden van de Galapagos met een oppervlakte van 572 km² en een hoogte van 905 meter. Het eiland heeft een rijke geschiedenis van zowel menselijke activiteit als natuurlijke exploitatie, waarbij vroegere bezoekers zoals walvisvaarders en piraten het eiland gebruikten voor water en voedsel. In de loop van de 19e en 20e eeuw heeft Santiago verschillende pogingen tot kolonisatie en commerciële exploitatie ondergaan, waaronder zoutwinning en pogingen tot landbouw. Vandaag de dag is Santiago bekend om zijn herstelde ecosystemen na uitgebreide uitroeiingsprojecten van invasieve soorten zoals geiten, varkens en ezels, wat resulteerde in een bloeiende flora en terugkeer van inheemse fauna. Bezoekers komen voornamelijk naar de bekende locaties zoals James Bay en Sullivan Bay voor uitzichten op zeehondenkolonies en de unieke vulkanische landschappen. De uitdaging blijft om het herstel van de inheemse flora en fauna te beschermen tegen nieuwe invasies van onder andere zwarte ratten en invasieve planten.
Wolf
Wolf Island, ook bekend als Wenman Island, is vernoemd naar de Duitse geoloog Theodor Wolf. Dit eiland, gelegen op de Wolf-Darwin vulkanische rug ongeveer 160 kilometer ten noordwesten van Isabela, is een van de meest afgelegen delen van de Galapagos-archipel. Het is het zichtbare topje van een voornamelijk onderzeese vulkaan die ruim 1000 meter boven de zeebodem uitrijst en naar schatting tussen de 400.000 en 1,6 miljoen jaar oud is. Tegenwoordig is Wolf onbewoond, behalve door zeevogels, en wordt het zelden bezocht, behalve door ervaren duikers. De belangrijkste trekpleister is de duiklocatie El Derrumbe, bekend om zijn rijke en diverse zeeleven. Hier komen door de koude stromingen veel grote vissen zoals de Grote Gevlekte Walvishaai, diverse walvissoorten en verschillende haaien zoals hamerhaaien, witpunthaaien en Galápagoshaaien voor. Een bijzondere inwoner van het eiland is de vampiervink, een variëteit van de scherpsnavelgrondvink, die bekend staat om zijn ongewone gedrag van het drinken van bloed van nestelende Nazca- en Roodpootgenten. De isolatie en de afgelegen ligging van Wolf maken het eiland kwetsbaar voor ongereguleerde visserij en duiktoerisme, wat het Galapagos National Park heeft aangespoord om een permanente drijvende basis op het eiland op te zetten voor patrouilles in deze noordelijke wateren.
